Komentarze: 0
Jak to jest być człowiekiem? - spytał ptak
Sama nie wiem ...
Być więźniem swojej skóry
a sięgać nieskończoności
Być jeńcem drobiny czasu
a dotykać wieczności
Być beznadziejnie niepewnym
i szaleńcem nadziei
Być igłą szronu
i garścią upału
Wdychać powietrze
dusić się bez słowa
Płonąć
i gniazdo mieć z popiołu
Jeść chleb
lecz głodem się nasycać
Umierać bez miłości
a kochać przez śmierć
To śmieszne odrzekł ptak
wzlatując w przestrzeń lekko.. =]